Opłata skarbowa od pełnomocnictwa – obowiązek uiszczania mają radca prawny i adwokat

Radca prawny i adwokat od 1.01.2008 r. mają obowiązek uiszczania opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa, jak i każdego odpisu. Podajemy wymagane kwoty opłaty skarbowej oraz wyjaśniamy prawne aspekty powstania obowiązku zapłaty tejże opłaty.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym, nie tylko pełnomocnik, ale i mocodawca jest zobowiązany do uiszczenia opłaty od pełnomocnictwa – zatem taki obowiązek ma nie tylko radca prawny i adwokat, lecz także udzielający pełnomocnictwa.

Radca prawny i adwokat uiszczają opłatę skarbową od pełnomocnictwa, jak i każdego odpisu w kwocie 17 zł.

Jeśli pełnomocnictwo złożone w sprawie, zostało udzielne przed dniem 01.01.2008 r., zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami, uiszczano opłatę w kwocie 15 zł od pełnomocnictwa w postaci znaczków opłaty skarbowej.

Opłata skarbowa od pełnomocnictwa – podstawa prawna

Zgodnie z Art. 19. Ustawy o opłacie skarbowej z dnia 16 października 2006r. (Dz.U. z 2006 Nr 225 poz.1635): „Jeżeli złożono podanie, załączniki do podania, dokonano zgłoszenia lub wystąpiono z wnioskiem o dokonanie czynności urzędowej albo z wnioskiem o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia (pozwolenia, koncesji),albo sporządzono dokument stwierdzający ustanowienie pełnomocnika lub jego odpis, wypis, przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.”

Stosowanie do art. 6 pkt 4 ustawy o opłacie skarbowej z dnia 20 września 2000r. (Dz.U.04.253.2532 ze zmianami) zobowiązanie do uiszczenia opłaty skarbowej powstaje z mocy prawa z chwilą zaistnienia sytuacji, z którymi ustawa wiąże powstanie obowiązku zapłaty opłaty skarbowej tj. z chwilą wystawienia (sporządzenia) dokumentu. W cytowanym poniżej przepisie moment (chwila) powstania obowiązku zapłaty jest tożsamy z momentem uiszczenia opłaty skarbowej przez podmiot zobowiązany. Oznacza to, że podmiot zobowiązany powinien uiścić tę opłatę natychmiast z chwilą powstania obowiązku zapłaty (vide Komentarz do art. 6 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U.00.86.960), [w:] Z. Ofiarski, Ustawy: o opłacie skarbowej, o podatku od czynności cywilnoprawnych. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2003, wyd. II.).

Art. 6. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje:

• od podań i załączników do podań – z chwilą wniesienia podania lub złożenia załącznika;
• od czynności urzędowych – z chwilą dokonania zgłoszenia lub wystąpienia z wnioskiem o dokonanie czynności urzędowej, a jeżeli w wyniku tej czynności ma być wydany dokument – z chwilą wydania tego dokumentu;
• od zaświadczeń lub zezwoleń – z chwilą wydania zaświadczenia lub zezwolenia;
• od dokumentów – z chwilą wystawienia (sporządzenia) dokumentu;
• od przedmiotów opłaty określonych w art. 2 ust. 2 – z chwilą ich użycia w innych sprawach niż wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 1-3.

Art. 7.(5) Opłatę skarbową od przedmiotów określonych w art. 1 ust. 1 wpłaca się z chwilą powstania obowiązku jej zapłaty, a w przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 2, oraz od weksli – w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku zapłaty.